مقایسه دوربین مداربسته PTZ ، دوربین فیش آی و دوربین‌های چند سنسوری ( بخش اول )

مزایا، معایب و تفاوت‌های بین انواع سیستم‌های دوربین مداربسته چیست؟

برای سازمان‌ها و تیم‌های امنیتی که سیستم‌های دوربین مداربسته را ارزیابی می‌کنند، هرگز تنوع بیشتری وجود نداشته‌است. با وجود گسترش مداوم فناوری‌ها، لوازم جانبی و قابلیت‌های دوربین جدید، یک چیز اساساً صادق است: دوربین مناسب به موارد زیر بستگی دارد:

• الزامات مکان، قرارگیری و میدان دید (FoV).
• یکپارچه سازی و پشتیبانی سیستم مدیریت ویدئو (VMS)
• گزینه‌هایی برای واکنش زنده و عطف به ماسبق به حادثه
• کیفیت فیلمبرداری و زوم
• هزینه‌های خرید، اجرا و نگهداری

بین سیستم‌های دوربین‌مداربسته PTZ، فیش آی و دوربین‌های چند سنسوری، از نظر شباهت‌ها و تفاوت‌ها، مزایا، معایب و هزینه چیزهای زیادی برای بازگشایی وجود دارد. تفکیک زیر به بررسی مزایا، معایب و تفاوت‌های بین دوربین‌های PTZ، fisheye و چند سنسوری می‌پردازد.

مزایا، معایب و تفاوت‌های دوربین‌ مداربسته Pan-Tilt-Zoom) PTZ)

دوربین مداربسته PTZ چیست؟ دوربین PTZ که یک مدل سنتی‌تر در نظر گرفته می‌شود، می‌تواند به چپ و راست، بالا و پایین بچرخد، در حالی که در صورت لزوم بزرگ‌نمایی و دورنمایی می‌کند. بیشتر PTZ ها در فضاهای بزرگتر مانند جاده‌های عابر پیاده، دوچرخه و اتومبیل یا بزرگراه‌هایی که نیاز به دید 180 یا 360 درجه کامل دارند مستقر می‌شوند. با این حال، شما همچنین PTZ هایی را خواهید یافت که در محیط‌هایی استفاده می‌شوند که کارکنان امنیتی باید حرکات دوربین را از راه دور کنترل کنند.

• مزایا – میدان دید نسبتاً بزرگ: اکثر دوربین‌های PTZ برای نظارت بر مناطق بزرگ، حتی صدها هکتار، مجهز هستند، اگرچه بیشتر سازمان‌ها آنها را در کنار دوربین های ثابت یا پانوراما برای جلوگیری از خطر نقاط کور امنیتی مستقر می‌کنند. قابلیت حرکت 360 درجه و شیب 180 موارد استفاده نوآورانه را ممکن می‌کند. برای مثال، دوربین‌های PTZ را می‌توان طوری تنظیم کرد که به‌طور خودکار وسایل نقلیه یا افراد داخل FoV را ردیابی کند.
• معایب – شکاف‌های مخرب در پوشش: یک شکایت رایج در مورد دوربین‌های PTZ این است که آنها نمی‌توانند یک رویداد یا حادثه را به دلیل خارج بودن از میدان دید (یا دوربین به سمت ناحیه مذکور نشانه نرود، یا ناحیه مورد نظر را به دلیل یک برنامه حرکتی خودکار و از پیش تعیین شده که دوربین را در جای دیگری متمرکز می کنداز دست می‌دهند) ثبت کنند. این می‌تواند در هنگام نظارت و پاسخ به حادثه ناامید کننده، پرهزینه یا حتی خطرناک باشد، به همین دلیل است که بسیاری از تیم‌های امنیتی، دوربین مدارربسته PTZ را در کنار انواع دیگر دوربین‌ها مستقر می‌کنند.
• مزایا – کنترل دوربین از راه دور توسط اپراتورهای انسانی: در محیط های خاص، توانایی حرکت FoV برای ردیابی افراد مورد علاقه، یا نظارت بر حوادث امنیتی و فعالیت‌های مشکوک، از یک موقعیت از راه دور بسیار سودمند است. این امر به ویژه در مورد عملیات نظارتی و امنیتی بزرگتر، که تمایل به نظارت بر چندین مکان از یک مرکز فرماندهی مرکزی دارند، صادق است.
• معایب – حساسیت به تأخیر: به همان اندازه که عملکرد دوربین از راه دور ممکن است سودمند باشد، بسیاری از مدل‌های دوربین مداربسته PTZ از «تأخیر فرمان»، گاهی اوقات تا دو ثانیه، رنج می‌برند. هرگونه تاخیر بین زمانی که اپراتور دوربین، FoV را تغییر می‌دهد تا زمانی که دوربین واقعاً پاسخ می‌دهد، می‌تواند منجر به نقص، خطا و شکاف در پوشش امنیتی شود. اپراتورها اغلب با صدور فرمان جبرانی دیگری، مشکل را پیچیده می2کنند، که FoV دوربین را از جایی که باید باشد دورتر می‌کند.
• مزایا – قابلیت ردیابی خودکار حرکتی: در بسیاری از محیط های نظارتی، توانایی دوربین برای بزرگنمایی خودکار برای ردیابی شخص یا وسیله نقلیه می‌تواند بسیار مفید باشد. برای مثال، یک دوربین مداربسته PTZ که یک منطقه محدود از یک پارکینگ را در طول شب نظارت می‌کند، ممکن است طوری پیکربندی شود که به‌طور خودکار روی آن بزرگ‌نمایی کند و هر فردی را که بین ساعات خاصی وارد منطقه می‌شود، ردیابی کند. موزه‌ها و بانک‌ها معمولاً از ردیابی خودکار از این طریق استفاده می‌کنند.
• معایب – ردیابی خودکار بدون اوپراتور و تنظیمات از پیش تعیین شده می‌توانند نقاط کور نظارتی ایجاد کنند: بسیاری از دوربین‌های PTZ به گونه‌ای پیکربندی شده‌اند که صرف نظر از اتفاقاتی که در FoV روی می‌دهد، چرخه‌ای از حرکات از پیش تعیین‌شده را طی کنند یا روی «خودکار» یا تنظیمات پیش‌فرض دیگری تنظیم شده‌اند. به ناچار دوربین بر اساس یک تنظیم از پیش تعیین شده در جهت اشتباه قرار می‌گیرد و شخص یا حادثه‌ای را که در جای دیگری در FoV معمولی رخ می‌دهد از دست می‌دهد.
• مزایا – اسکن خودکار بر اساس فواصل زمانی: سیستم‌های دوربین مداربسته PTZ معمولاً برای تغییر موقعیت اسکن بر اساس فواصل از پیش تعیین شده پیکربندی می‌شوند. معمولاً، دوربین‌ها تنظیم می‌شوند تا به‌طور خودکار در یک الگوی از پیش‌تنظیم‌ها، به نام «تور»، چرخش کنند تا مناطق خاصی را در محدوده وسیع‌تر نظارت نظارت کنند. یک دوربین PTZ در مرکز نصب شده در داخل موزه ممکن است از ورودی جلو، به صف بلیط، به سالن اصلی هر 30 ثانیه تغییر کند.
• معایب – اشکالات، نقص، و مسئولیت احتمالی: حتی پیشرفته ترین دوربین‌های PTZ که توسط هوش مصنوعی (AI) کنترل می‌شوند، از کار می‌افتند. به عنوان مثال، حرکت غیرمنتظره روی دوربین ممکن است باعث شود یک PTZ گشت خود را قطع کند و یک منطقه اشتباه یا تصادفی را زیر نظر بگیرد. به طور مشابه، دوربین‌های کنترل از راه دور مستعد خطا توسط اپراتورهای انسانی هستند. نصب نیز می‌تواند مشکل باشد: PTZ‌هایی که به درستی نصب نشده‌اند می‌توانند منجر به خطاهای مکانیکی پرهزینه شوند، یا حتی اگر دوربین به اشتباه دارایی خصوصی را ضبط کند، مسئولیت قانونی دارد.
• مزایا – زوم با وضوح بالاتر: در حالی که بسیاری از دوربین‌های پانوراما از زوم اپتیکال پشتیبانی نمی‌کنند، دوربین‌های PTZ می‌توانند برای بزرگنمایی و شناسایی افراد، وسایل نقلیه و سایر اشیاء مورد نظر استفاده شوند. هنگام نظارت بر مناطق وسیع با دوربین PTZ، توانایی زوم 20x، 30x یا حتی 40x به ویژه هنگام ردیابی افراد مشکوک یا شناسایی مشخصات فیزیکی مظنون یا وسیله نقلیه با پلاک آن مفید است.
  معایب – هزینه‌های نگهداری بالا: هزینه‌های سربار دوربین‌های PTZ، در کنار هزینه‌های سربار و نگهداری، می‌تواند به افزایش هزینه کل مالکیت در طول زمان کمک کند. دوربین‌های PTZ به دلیل داشتن قطعات متحرک زیاد، دوام کمتری نسبت به دوربین‌های ثابت دارند. اجزای مورد نیاز برای حرکت، شیب و بزرگنمایی دائماً در حال حرکت هستند و احتمالاً از کار می‌افتند. به دلیل نرخ بالای خرابی، هزینه مالکیت در طول عمر دوربین مداربسته PTZ بالاتر از بسیاری از دوربین‌های PTZ است.

در بخش بعدی این مقاله به بررسی دوربیین‌های فیش آی و چند سنسوری و مزایا و معایب هر کدام می‌پردازیم.

منبع:

https://info.verkada.com/compare/ptz-vs-fisheye-vs-multi-sensor-security-cameras/