ضبط کننده‌های DVR و NVR چه تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند؟

مقایسه ضبط کننده‌ی DVR با NVR و مروری بر مزایا، معایب و تفاوت‌های آنها

تفاوت اصلی بین ضبط کننده ویدئوی شبکه (NVR) و ضبط کننده ویدئوی دیجیتال (DVR) در نحوه پردازش داده‌های ویدئویی خام است. دستگاه DVR فیلم آنالوگ را به فرمت دیجیتال تبدیل می‌کند، در حالی که دستگاه NVR معمولاً فقط با فیلم دیجیتال کار می‌کند. سیستم‌های DVR داده‌ها را در ضبط‌کننده پردازش می‌کنند، در حالی که سیستم‌های NVR داده‌ها را قبل از انتقال به ضبط برای ذخیره‌سازی و مشاهده از راه دور، در دوربین رمزگذاری و پردازش می‌کنند. DVR از طریق کابل کواکسیال به سیستم دوربین مداربسته آنالوگ متصل می‌شود، در حالی که NVR از طریق اتصال اترنت یا WiFi به یک سیستم دوربین مداربسته IP متصل می‌شود، مگر اینکه پیکربندی مجدد انجام شود.

اجزای سیستم DVR – مزایا، معایبو تفاوت‌ها

• دوربین‌های آنالوگ: سیستم‌های DVR معمولا از سیستم‌های دوربین مداربسته آنالوگ استفاده می‌کنند. دلیل اینکه سیستم‌های امنیتی DVR معمولاً در مقایسه با سیستم‌های NVR قیمت پایین‌تری دارند به دلیل دوربین است. دوربین‌های آنالوگ سیگنال‌های آنالوگ را به ضبط کننده ارسال می‌کنند، که سپس داده‌های ویدئویی را پردازش می‌کند. در مقایسه با یک سیستم NVR، اکثر دوربین‌های DVR پیچیده‌تر و گران‌تر هستند.
• کابل‌های کواکسیال: دوربین مداربسته آنالوگ از طریق یک کابل کواکسیال به DVR متصل می‌شود که می‌تواند تا 500 متر اجرا شود اما می‌تواند محدودیت‌هایی ایجاد کند.

1. کابل‌های کواکسیال بر خلاف کابل‌های PoE ، برق دوربین را تامین نمی‌کنند. این بدان معناست که دو نوع کابل مورد نیاز است؛ یکی برای برق و دیگری برای انتقال ویدئو.
2. کابل‌های کواکسیال عریض تر و سفت تر از کابل‌های اترنت هستند که می‌تواند نصب را به یک چالش تبدیل کند. صدا یک محدودیت است زیرا کابل‌های کواکسیال استاندارد، قادر به پشتیبانی از انتقال صدا نیستند.

• AD Encoder: ضبط‌کننده‌های DVR برای پردازش داده‌های ویدئویی خام از دوربین به فیلم قابل مشاهده به رمزگذا‌های AD متکی هستند. در نتیجه، هر دوربین در یک سیستم DVR باید به ضبط کننده و همچنین یک منبع تغذیه جداگانه متصل شود.
• محدودیت‌های صوتی: کابل‌های کواکسیال استاندارد سیگنال‌های صوتی را انتقال نمی‌دهند؛ یک اتصال RCA اضافه برای پشتیبانی از آن لازم است. ضبط کننده‌های DVR همچنین دارای تعداد ثابتی پورت ورودی صدا هستند که تعداد دوربین‌هایی را که می‌توانند صدا را ضبط کنند محدود می‌کند.

اجزای سیستم NVR – مزایا، معایب و تفاوت‌ها

• سیستم‌های دوربین مداربسته IP: سیستم‌های NVR از دوربین مداربسته IP استفاده می‌کنند که می‌توانند داده‌های ویدیویی را قبل از ارسال به ضبط‌کننده پردازش کنند. دوربین‌های IP معمولاً قوی‌تر هستند و می‌توانند صدا را علاوه بر تصاویر ضبط و انتقال دهند. سخت‌افزار پیشرفته در دوربین‌های IP راه را برای تجزیه و تحلیل‌های ویدیویی هوشمند مانند پلاک خودرو و تشخیص چهره باز می‌کند.
• کابل‌های اترنت: اگر دوربین مداربسته بی سیم نیستند، دوربین‌های IP معمولاً از طریق کابل‌های اترنت به ضبط کننده متصل می‌شوند. آنها فقط تا 100 متر می‌توانند اجرا شوند، اما مزایای زیادی نسبت به کابل‌های کواکسیال دارند.

1. برخی از راه‌حل‌های دوربین ممکن است دارای اتصال برق از طریق اترنت (PoE) باشند، به این معنی که برای پشتیبانی از برق، ویدیو و صدا فقط یک کابل لازم است. این امر نیاز به اسپلیترهایی را که معمولاً در سیستم‌های DVR دیده می‌شود، از بین می‌برد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که همه دوربین‌های متصل به اترنت قابلیت PoE را ندارند؛ بسیاری از دوربین‌های IP همچنان علاوه بر منبع تغذیه جداگانه، به اتصال اترنت نیز نیاز دارند.
2. نصب آنها به دلیل شکل نازک‌تر، هزینه کمتر و در دسترس بودن در مقایسه با کابل‌های کواکسیال آسان‌تر است.

• ضبط کننده: ضبط کننده NVR فقط برای ذخیره و مشاهده فیلم استفاده می‌شود. داده‌های ویدیویی را پردازش نمی‌کند، مرحله‌ای که در دوربین قبل از ارسال به ضبط‌کننده انجام می‌شود.
• پشتیبانی صوتی: از آنجایی که کابل‌های اترنت می‌توانند صدا را به صورت محلی انتقال دهند، دوربین با میکروفون روی سیستم NVR می‌تواند صدا را به NVR ضبط کند.
• ظرفیت ذخیره سازی بالاتر: سیستم‌های دوربین NVR می‌توانند فیلم را در سرورهای مبتنی بر ابر آپلود کنند که یک مزیت اتصال به اینترنت است. برخلاف سیستم‌های DVR، آنها به ذخیره‌سازی داخلی محدود نمی‌شوند، و در نتیجه، می‌توانند ظرفیت بالاتری را در مقایسه با سیستم‌های DVR پشتیبانی کنند.

NVR یا DVR؟ کدام بهتر است؟

در اصل، DVR و NVR هر دو فیلم ویدئویی را روی هارد دیسک ضبط می‌کنند. تفاوت آنها در طراحی و پیاده سازی آنها نهفته است: اینکه چگونه داده‌های خام را پردازش می‌کنند، چگونه تنظیم می‌شوند و با چه دوربین‌هایی سازگار هستند. بهترین سیستم برای شما در نهایت تعادل بین نیازهاست. برای راهنمایی شما در تصمیم گیری، در اینجا چند نکته وجود دارد که باید رعایت کنید:

1. در حال حاضر چه سخت افزاری (به عنوان مثال: سیم کشی) دارید؟ آیا برای جایگزینی آن آماده هستید؟
2. آیا با برنامه نویسی دستگاه های شبکه راحت هستید؟
3. چه مقدار نگهداری مورد نیاز است؟
4. چه کسی به دسترسی نیاز دارد؟ آیا دسترسی از راه دور لازم است؟

ملاحظات دیگر این است که هر دو سیستم می‌توانند انعطاف ناپذیر باشند و مقیاس آنها دشوار باشد. برخی از محدودیت‌ها شامل:

• برای دسترسی از راه دور، باز کردن یا فوروارد پورت‌ها لازم است، که سیستم شما را در معرض خطر آسیب‌پذیری‌های امنیتی قرار می‌دهد.
• با توجه به قطعات سخت افزاری زیادی که نیاز به نگهداری دارند، هزینه کل مالکیت (TCO) می‌تواند غیرقابل پیش بینی و بالا باشد.
• به‌روزرسانی NVR‌ها اغلب پرهزینه و زمان‌بر است به این دلیل که آنها در مکان‌های مختلف مستقر می‌شوند.
• اضافه کردن و جابه‌جایی دوربین‌ها به دلیل تعداد محدود پورت‌های هر ضبط‌کننده انعطاف‌ناپذیر است.

به طور کلی نظارت DVR و NVR، بیشتر به عنوان سیستم‌های “سنتی” در نظر گرفته می‌شوند و دارای مزایای خود هستند. با این حال، با پیشرفت فناوری، بسیاری از سازمان‌ها به فضای ذخیره‌سازی، مقیاس‌پذیری، امنیت داده‌ها، سهولت استفاده، تجزیه و تحلیل ویدیویی و دسترسی از راه دور قابل اعتماد بیشتری نیاز دارند. یک جایگزین مدرن برای سیستم‌های سنتی شامل راه‌حل‌های ابری و ابری ترکیبی است.

منبع:
https://info.verkada.com/compare/dvr-vs-nvr/